INPP

Metody pracy » INPP

Według definicji przyjętej przez INPP opóźnienie neurorozwojowe, jest to przedłużające się nagromadzenie odruchów pierwotnych powyżej pierwszego roku życia oraz brak lub występowanie niedojrzałych odruchów posturalnych powyżej wieku trzech i pół lat. Występowanie lub brak odruchów pierwotnych i posturalnych podczas kluczowych etapów rozwoju stanowi wiarygodny wskaźnik dojrzałości ośrodkowego układu nerwowego. A nieprawidłowe odruchy mogą być jedną z przyczyn specyficznych trudności w nauce oraz niedojrzałego zachowania.

U wielu dzieci z trudnościami w uczeniu się obserwujemy opóźnienie neurorozwojowe związane z obecnością niezintegrowanych odruchów pierwotnych, które negatywnie wpływają na rozwój ruchowy, poznawczy i emocjonalny uczniów. Dla nich, pod koniec lat 70-tych, został opracowany przez Instytut Psychologii Neurofizjologicznej INPP Program Integracji Odruchów. Jego twórcami byli dr Peter Blythe i dr Sally Goddard - Blythe. Program ma na celu usprawnianie umiejętności koniecznych do efektywnego uczenia się. Jest to metoda terapeutyczna, opierająca się na naturalnych wzorcach ruchowych, które wykonuje rozwijające się dziecko podczas 1 roku życia. Wyniki badań potwierdzają skuteczność stosowania programu ćwiczeń integrujących INPP. Dzieci z trudnościami w uczeniu się mogą poprawić zaburzone funkcje dzięki wykonywaniu codziennego, prostego programu ćwiczeń, który zajmuje około 10 minut i może być realizowany w szkole lub w domu. Po kilku tygodniach ćwiczeń terapeuta decyduje o zmianie programu i przejściu do kolejnego etapu. Zwykle trwa terapia trwa ok. 10 miesięcy.

Program terapeutyczny INPP skierowany jest do dzieci z:

  • dysleksją
  • dysgrafią
  • dysortografią
  • dyspraksją
  • zaburzeniami koncentracji uwagi
  • nadpobudliwością w tym z ADHD
  • zaburzeniami koordynacji
  • trudnościami w czytaniu i pisaniu
  • dysfunkcjami ruchowymi i percepcyjnymi
  • zespołem Aspergera
  • obniżoną sprawnością percepcji wzrokowej i słuchowej
  • opóźnionym rozwojem mowy

Jeśli obserwujemy u dziecka:

  • trudności w uczeniu się
  • podpiera głowę drugą ręką,
  • zakrywa oko ręką lub włosami,
  • pokłada się na ławce, zakrywa oko,
  • ręka podczas pisania jest wyciągnięta w przód, a ciało odchylone do tyłu,
  • siedzi na ugiętej nodze podczas pisania,
  • powyżej 8 r. ż. przestawia litery, słowa lub/i liczby,
  • ma nieustaloną lateralizację powyżej 8 r. ż.,
  • popełnia liczne błędy w trakcie przepisywania,
  • przepisuje tekst z tablicy w wolnym tempie,
  • trzyma długopis w nieprawidłowy sposób,
  • ma trudności z pisaniem,
  • pismo dziecka staje się mniej czytelne,
  • ma trudności z czytaniem,
  • obniżoną koordynację wzrokowo-ruchową.

Zachowanie w klasie i w domu:

  • ma chorobę lokomocyjną,
  • łatwo się rozprasza,
  • nie potrafi się skoncentrować,
  • nie potrafi wysiedzieć bez ruchu, powstrzymać się od mówienia i wydawania odgłosów,
  • wyłącza się w trakcie lekcji, pogrąża się w rozmyślaniach,
  • nie potrafi zapamiętać prostych instrukcji,
  • ma tendencję do ,,rozsiadania się" w ławce: odchyla głowę do tyłu i wysuwa nogi do przodu,
  • je w sposób niechlujny,
  • ma trudności z łapaniem piłki,
  • obniżoną sprawność fizyczną,
  • trudności z nauczeniem się jazdy na rowerze,
  • trudności z nauczeniem się odczytywania czasu z zegara z wskazówkami,
  • trudności w nauce pływania,
  • opóźniony rozwój mowy i zaburzenia artykulacji,

Jeśli u dziecka obserwuje się wymienione zachowania, wówczas sugerowane jest wypełnienie kwestionariusza wstępnego. Jeśli wynik jest wysoki, zalecane jest wykonanie pełnej neurorozwojowej diagnozy dziecka przy pomocy testów INPP, a na ich podstawie opracowanie szczegółowego programu indywidualnej terapii.