INPP
Metody pracy » INPP
Według definicji przyjętej przez INPP opóźnienie neurorozwojowe, jest to przedłużające się nagromadzenie odruchów pierwotnych powyżej pierwszego roku życia oraz brak lub występowanie niedojrzałych odruchów posturalnych powyżej wieku trzech i pół lat. Występowanie lub brak odruchów pierwotnych i posturalnych podczas kluczowych etapów rozwoju stanowi wiarygodny wskaźnik dojrzałości ośrodkowego układu nerwowego. A nieprawidłowe odruchy mogą być jedną z przyczyn specyficznych trudności w nauce oraz niedojrzałego zachowania.
U wielu dzieci z trudnościami w uczeniu się obserwujemy opóźnienie neurorozwojowe związane z obecnością niezintegrowanych odruchów pierwotnych, które negatywnie wpływają na rozwój ruchowy, poznawczy i emocjonalny uczniów. Dla nich, pod koniec lat 70-tych, został opracowany przez Instytut Psychologii Neurofizjologicznej INPP Program Integracji Odruchów. Jego twórcami byli dr Peter Blythe i dr Sally Goddard - Blythe. Program ma na celu usprawnianie umiejętności koniecznych do efektywnego uczenia się. Jest to metoda terapeutyczna, opierająca się na naturalnych wzorcach ruchowych, które wykonuje rozwijające się dziecko podczas 1 roku życia. Wyniki badań potwierdzają skuteczność stosowania programu ćwiczeń integrujących INPP. Dzieci z trudnościami w uczeniu się mogą poprawić zaburzone funkcje dzięki wykonywaniu codziennego, prostego programu ćwiczeń, który zajmuje około 10 minut i może być realizowany w szkole lub w domu. Po kilku tygodniach ćwiczeń terapeuta decyduje o zmianie programu i przejściu do kolejnego etapu. Zwykle trwa terapia trwa ok. 10 miesięcy.
Program terapeutyczny INPP skierowany jest do dzieci z:
- dysleksją
- dysgrafią
- dysortografią
- dyspraksją
- zaburzeniami koncentracji uwagi
- nadpobudliwością w tym z ADHD
- zaburzeniami koordynacji
- trudnościami w czytaniu i pisaniu
- dysfunkcjami ruchowymi i percepcyjnymi
- zespołem Aspergera
- obniżoną sprawnością percepcji wzrokowej i słuchowej
- opóźnionym rozwojem mowy
Jeśli obserwujemy u dziecka:
- trudności w uczeniu się
- podpiera głowę drugą ręką,
- zakrywa oko ręką lub włosami,
- pokłada się na ławce, zakrywa oko,
- ręka podczas pisania jest wyciągnięta w przód, a ciało odchylone do tyłu,
- siedzi na ugiętej nodze podczas pisania,
- powyżej 8 r. ż. przestawia litery, słowa lub/i liczby,
- ma nieustaloną lateralizację powyżej 8 r. ż.,
- popełnia liczne błędy w trakcie przepisywania,
- przepisuje tekst z tablicy w wolnym tempie,
- trzyma długopis w nieprawidłowy sposób,
- ma trudności z pisaniem,
- pismo dziecka staje się mniej czytelne,
- ma trudności z czytaniem,
- obniżoną koordynację wzrokowo-ruchową.
Zachowanie w klasie i w domu:
- ma chorobę lokomocyjną,
- łatwo się rozprasza,
- nie potrafi się skoncentrować,
- nie potrafi wysiedzieć bez ruchu, powstrzymać się od mówienia i wydawania odgłosów,
- wyłącza się w trakcie lekcji, pogrąża się w rozmyślaniach,
- nie potrafi zapamiętać prostych instrukcji,
- ma tendencję do ,,rozsiadania się" w ławce: odchyla głowę do tyłu i wysuwa nogi do przodu,
- je w sposób niechlujny,
- ma trudności z łapaniem piłki,
- obniżoną sprawność fizyczną,
- trudności z nauczeniem się jazdy na rowerze,
- trudności z nauczeniem się odczytywania czasu z zegara z wskazówkami,
- trudności w nauce pływania,
- opóźniony rozwój mowy i zaburzenia artykulacji,
Jeśli u dziecka obserwuje się wymienione zachowania, wówczas sugerowane jest wypełnienie kwestionariusza wstępnego. Jeśli wynik jest wysoki, zalecane jest wykonanie pełnej neurorozwojowej diagnozy dziecka przy pomocy testów INPP, a na ich podstawie opracowanie szczegółowego programu indywidualnej terapii.